Podręcznik dla pracowników Dell Dr3 16 to oficjalny poradnik firmy Dell, który pomaga pracownikom lepiej zrozumieć i wykorzystać systemy Dell Dr3 16. Zawiera informacje na temat systemu, instalacji, konfiguracji, zarządzania i wsparcia, a także wskazówki dotyczące optymalizacji wydajności i zabezpieczeń. Podręcznik zawiera również informacje na temat oprogramowania i sprzętu, a także ogólne wskazówki dotyczące konfiguracji i monitorowania systemu. Podręcznik dla pracowników Dell Dr3 16 to skuteczne narzędzie do wsparcia pracowników w zarządzaniu systemami Dell Dr3 16.
Ostatnia aktualizacja: Podręcznik dla pracowników Dell Dr3 16
(1)
2 3 4
6
1 Podstawy BHPiOŚ
Przedmowa, role i odpowiedzialność, narzędzie do zarządzania ryzykiem,środki ochrony indywidualnej, zasady BHPiOŚ, sankcje
Bezpieczeństwo pracy
Praca na wysokości, w rowach, dźwigi i sprzęt podnoszący,
maszyny i sprzęt roboczy, zagrożenia natury elektrycznej, prace stwarzające zagrożeniepożarowe, wysadzanie skał, usuwanie skał
Zagrożenia dla zdrowia
Czynniki fizyczne i fizjologiczne środowiska pracy
Środowisko zewnętrzne
Gospodarka odpadami, recykling, emisje, zużycie energii, hałas, zużycie wody,dobór materiałów i produktów, starożytne zabytki i gatunki wymienione w CzerwonejKsiędze, zanieczyszczenie światłem
Gotowość i pierwsza pomoc
Sygnały i symbole zagrożeń
Styczeń 2022 / Wersja 3. 0
©
AF Gruppen ASA
dla pracowników i partnerów AF
Podręcznik BHPiOŚ
2 3 4
1
(2)
2 3 4
2
Przedmowa
W AF jeden cel przedkłada się nad pozostałe: by wszyscypracownicy, dostawcy i partnerzy wracali do domu cali izdrowi. To dla nas kwestia wartości. Żadne wyniki finansoweczy wyzwania projektowe nie są warte czyjegokolwiekzdrowia bądź życia. Jeśli danego zadania nie sposób wykonaćbezpiecznie, to lepiej go uniknąć.
Ten jasny cen jest wspólnym zobowiązaniem dla naswszystkich: przełożonych, pracowników, dostawców ipartnerów. Naszym obowiązkiem jest planowanie iprowadzenie prac tak, by zapobiegać szkodom po stroniepersonelu, sprzętu i środowiska. Realizowanie tej ambicjiwymaga codziennej odpowiedzialności – indywidualnej izbiorowej – za środki BHPiOŚ podejmowane w ramachwszystkich przedsięwzięć.
Nacisk na kwestie BHPiOŚ kładzie się wielorako: poprzezutrzymanie porządku i czystości, prawidłowe stosowanieśrodków ochrony, odpowiednie planowanie prac, pilnowaniezgodności z procedurami oraz czynne rozpoznawaniezagrożeń dla BHPiOŚ i poprawne nimi zarządzanie.
Nasze podejście do BHPiOŚ musi być zdecydowane ibezkompromisowe. Dbaj o siebie najlepiej, jak potrafisz – isprawiaj, by Twoje postępowanie dowodziło troski o innych.
Tym sposobem stworzymy bezpieczniejsze i bardziejprzyjazne miejsca pracy – wszystkim i każdemu z osobna.
Amund Tøftum, dyrektor generalny
(3)
2 3 4
Gotowość i pierwsza pomoc Sygnały i symbole zagrożeń Podstawy BHPiOŚ
AF chce tworzyć bezpieczne miejsca pracy, w których wspólnie tworzymy wartość i zdrowo się rozwijamy.
Po zakończeniu dnia pracy wszyscy wracają do domu bez obrażeń.
Nikt nie choruje ani nie ma problemów zdrowotnych spowodowanych pracą.
Klimat i środowisko nie podlegają niepotrzebnymobciążeniom.
Nasze zachowanie odzwierciedla nasze pozytywne nastawienie do zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska (BHPiOŚ)
(4)
4
Gotowość i pierwsza pomoc Sygnały i symbole zagrożeń
Analiza bezpieczeństwa pracy
Proces analizy bezpieczeństwa pracy (ang. SJA, Safe JobAnalysis) jest najczęściej wykorzystywanym w AF narzędziemdo zarządzania zagrożeniami z zakresu BHPiOŚ. Chcemy miećwpływ na ryzyko, aby unikać wypadków, problemówzdrowotnych oraz chorób. W drodze SJA rozpoznajemynajbezpieczniejszy i najodpowiedniejszy sposób nawykonanie danego zadania.
Każda osoba przewidziana do danych zadań musi w SJAuczestniczyć – albo przynajmniej poznać gruntowneomówienie wyników SJA przed przystąpieniem do ichwykonywania.
Najważniejsze elementy SJA:
J Co może pójść nie tak?
J Dlaczego jest to możliwe?
J Jak możemy temu zapobiec?
J Wyznacz zakresy odpowiedzialności za bariery,które pozwolą tego uniknąć.
J Kto jest odpowiedzialny za bariery, które zapobiegająnieprawidłowościom?
Podczas przeprowadzania SJA należy zawsze pamiętaćo uwzględnieniu odpowiednich materiałów podstawowych.
Obejmuje to instrukcje obsługi, wcześniejsze analizy ryzyka,rysunki, procedury itp.
Poinformuj swojego bezpośredniego przełożonego, jeśli uważasz, że przed rozpoczęciem operacji należy przeprowadzić SJA.
(5)
2 3 4
Jak przeprowadzić rozmowę na temat bezpieczeństwa
Safetalk to krótka pogawędka, trwająca od jednej do pięciuminut, która powinna odbywać się na zasadach uzgodnion-ych przez Ciebie i Twoich współpracowników. Ty decydujesz,kiedy i gdzie będziesz rozmawiać, o ile prowadzisz rozmowęw sposób, z którego jesteś zadowolony/a. Poprawny safetalkpowinien być nacechowany wzajemnym szacunkiem orazotwartością dialogu. W każdym przypadku należy zapytać,czy nikt nie ma nic przeciwko przeprowadzeniu safetalku –nigdy zaś żądać jego przeprowadzenia. Kiedy zostajemypoproszeni o safetalk przez kogoś innego, należy zareagowaćpozytywnie. Powinniśmy wszyscy pomagać sobie nawzajemw eliminowaniu wszelkich zagrożeń, pracować na rzeczwzajemnych korzyści i być dobrymi słuchaczami. Najlepiej,kiedy w safetalku biorą udział dwie do trzech osób, nie zaświększe grupy.
Safetalk
– rozmowa na temat bezpieczeństwa
Safetalk to profesjonalna kontrola kolegów! Jest to prostarozmowa na temat ryzyka i możliwych błędów, którą możeprzeprowadzić każdy, w dowolnym miejscu i czasie. Safetalkma na celu zwiększenie świadomości ludzi na temat zagrożeńBHPiOŚ i skorzystanie z łącznej wiedzy i doświadczenia każdejosoby. Rezultatem safetalku, dla każdej ze stron danejpogawędki, musi być wzmocnienie poczucia bezpieczeństwaoraz przekona nia o rozeznaniu w aktualnej sytuacji – celemnadrzęd nym jest bowiem unikanie wypadków i szkodliwychnapięć.
(6)
6
Zagadnienia safetalk
Punktem wyjścia do rozmowy powinno być jedno lub więcej spośród zasadniczych zagadnień safetalk:
1 Czy możemy tutaj doznać obrażeń?
2 Czy możemy narazić na ryzyko kogoś innego?
3 Co mogłoby pójść nie tak?
4 Jakie środki ostrożności są w takim przypadku najważniejsze?
5 Jak możemy wykonywać pracę bezpieczniej niż wcześniej?
Rejestracja
Safetalk rejestruje się za pomocą notatki safetalk lubprzy użyciu osobnej aplikacji dostępnej na stronie:
www. safetalk. no
ewentualnie safetalk. afgruppen. no
Przeprowadź safetalk z jedną lub dwiema osobami, jeśli czujesz się niepewnie lub nie masz poczucia bezpieczeństwa przed lub w trakcie pracy.
(7)
2 3 4
Bariery
Przez bariery rozumie się środki przeciw zagrożeniomz zakresu BHPiOŚ przekładającym się na wypadki orazproblemy zdrowotne i choroby.
AF stosuje bariery natury zarówno fizycznej, jak iorganizacyjnej. Każda operacja o krytycznym znaczeniumusi być zabezpieczona co najmniej dwiema niezależnymibarierami: gdyby jedna z barier zawiodła, wypadkowiskutecznie zapobiec ma ta druga. Musimy dokładać wszelkichstarań, by w każdym przypadku co najmniej jedna z bariermiała charakter fizyczny.
Zgłaszanie zdarzeń niepożądanych
Konieczne jest zgłaszanie wszelkich wypadków, sytuacji gro-żących wypadkiem niebezpieczeństw oraz niepożądanychstanów zdrowia. Wszystkie zgłoszenia są rozpatrywane wtaki sposób, abyśmy uczyli się na doświadczeniach i od siebienawzajem, i tym samym strzegli się wypadków, problemówzdrowotnych oraz chorób. W odniesieniu do zgłoszeń udzielasię informacji zwrotnych – w ramach otwartych spotkań, wpostaci zawiadomień itp. – na temat wdrażanych barier.
Bardzo pozytywnym zjawiskiem dla AF jest to, że każdyprzyczynia się do zgłaszania niepożądanych incydentów(RUH) i że nikt nie doświadcza negatywnych informacjizwrotnych lub reperkusji związanych ze zgłoszeniem.
Napisz RUH, jeśli zauważysz warunki BHPiOŚ, które można poprawić, i pamiętaj, aby szczególnie ostrzegać o warunkach niebezpiecznych, zdarzeniach potencjalnie wypadkowych i wypadkach.
(8)
8
Środki ochrony indywidualnej
Typ stosowanych środków ochrony indywidualnej musizostać w każdym przypadku poddany ocenie pod kątemzagrożeń w świetle przewidzianych do wykonania prac.
Odzież robocza
Minimum odzienia stanowią długie spodnie robocze ikoszulka. Noszona odzież robocza musi spełniać obowiązują-ce w ramach projektu wymagania w zakresie widoczności(klasy 1, 2 lub 3); ponadto, odzież odblaskowa musi pokrywaćprzynajmniej tułów. Konieczne jest ustalenie typu odzieżyroboczej odpowiedniej do wykonywanych zadań i do takiegoużytku dopuszczonej – zapewniającej adekwatną ochronę(mechaniczną, przed zimnem, ciepłem, deszczem czychemikaliami). Pracowników AF obowiązuje odzież roboczazgodna z postanowieniami podręcznika projektowego AF.
Obuwie ochronne
Obowiązkowe jest noszenie obuwia ochronnego typu EN ISO20345 jako minimum. Obuwie ochronne musi spełniaćwymogi ochrony projektu. Obuwie ochronne musi być dobrzedopasowane do użytkownika i odpowiednie dla obszaruużytkowania, aby uniknąć urazów i niepożądanych obciążeń.
Zalecamy stosowanie butów ochronnych o wysokiejcholewce, które zapewniają lepszą stabilność i zapobiegająnadwyrężeniom kostek i urazom. Na śliskie nawierzchnie iwarunki zimowe zalecane są podeszwy antypoślizgowe (dużazawartość gumy i głęboki profil podeszwy). W razie potrzebynależy nosić raki lub obuwie ochronne z kolcami.
Ochrona nóg
Piły łańcuchowej należy używać wyłącznie w odpowiednichspodniach z wszytymi ochronnikami i w odpowiednimobuwiu ochronnym.
Kask ochronny
Kaski ochronne są obowiązkowe we wszystkich projektachAF. Zalecamy przemysłowy kask wspinaczkowy (EN 397 + EN12492). Kask musi być wyposażony w ochronniki słuchu ipasek pod brodę. Należy używać paska pod brodę. Ponadtokask musi być oznakowany nazwą firmy i użytkownika i niemoże być noszony po upływie daty ważności kasku.
Operatorzy maszyn muszą mieć kask przy sobie, w kabinie, ikażdorazowo zakładać go przed opuszczeniem maszyny.
Kody kolorów kasków stosowane w AF:
•
•
Biały: wykwalifikowani pracownicy
•
Zielony: inspektor ds. BHPiOŚ
•
Żółty: bezpośredni przełożeni i personel(funkcjonariusze)
•
Niebieski: gość
W przypadku indywidualnych projektów mogą wystąpićodstępstwa od tej reguły, ponieważ klient stosuje inne kodykolorów.
(9)
2 3 4
Ochrona oczu
Podczas wszystkich projektów AF obowiązkowe jest noszenieokularów ochronnych. Dostępnych jest wiele rodzajówochrony oczu, dlatego ważne jest, aby nosić odpowiedni typdla danego zadania. Niektóre prace wymagają szczelnejochrony oczu i gogli, np. podczas cięcia, szlifowania,wiercenia i piłowania lub podczas pracy z chemikaliami lubświeżym betonem. W przypadku konieczności zastosowaniapełnej ochrony twarzy, np. podczas pracy z rozpryskującymisię cieczami lub wyładowaniami łuku elektrycznego, należynosić osłony twarzy.
Na wszystkich środkach ochrony oczu znajdują się
oznaczenia obszarów zastosowania i poziomu ochrony, takiejak odporność mechaniczna, odporność na ciecze i cząsteczkipyłu. Wizjery są zatwierdzone jako okulary ochronne. AFzaleca jednak używanie zwykłych okularów ochronnych,ponieważ z naszego doświadczenia wynika, że łatwiej jestużywać przyłbic w sposób nieprawidłowy i że takie używaniew przeszłości powodowało urazy oczu.
Konwencjonalne okulary nie mogą zastąpić okularówochronnych. Skontaktuj się ze swoim bezpośrednimprzełożonym, jeśli potrzebujesz optycznych okularówochronnych. Ciekawą opcją mogą być również gogleprzeznaczone do noszenia na okularach.
Ochrona słuchu
Ochrona słuchu musi być zawsze zamontowana na kasku iużywana, kiedy pracownik jest narażony na hałas
przekraczający 85 dB(A) podczas zwykłego dnia pracy lub wprzypadku silnych uderzeń/hałasów impulsowych. Zasadąjest, że jeśli trudno jest usłyszeć rozmowę z odległości jednegometra, należy nosić sprzęt ochrony słuchu. W niektórychprzypadkach należy rozważyć noszenie podwójnej ochronysłuchu. Aby uzyskać więcej informacji o hałasie, przejdź dorozdziału „Higiena pracy”.
Rękawice ochronne
Noszenie rękawic ochronnych jest obowiązkowe wprzypadku wszystkich projektów AF. Dostępna jest szerokagama rękawic ochronnych. Szczególnie ważne jest dobranieodpowiedniego typu rękawic do wykonywanej pracy. Naprzykład: uderzenia mechaniczne, przenoszenie środkówchemicznych i prace tzw. gorące. Podczas pracy zobracającymi się narzędziami lub w pobliżu ruchomychelementów mechanicznych zalecane są rękawice o niskiejodporności na rozdarcie. Rękawica musi się łatwo rozerwać,jeśli utknie. Szczególnie ważne jest, by rękawice były wodpowiednim rozmiarze. Należy przeczytać instrukcjeobsługi narzędzi i maszyn dostarczone przez producenta.
(10)
10
Wszystkie rękawice ochronne są oznaczone w sposóbwskazujący na rodzaj pracy, do której się nadają, oraz poziomzapewnianej ochrony, np. odporność na przecięcie, ochronęprzed wysoką temperaturą, płomieniami, niskimi
temperaturami i niebezpiecznymi chemikaliami. Dobrerękawice muszą być przyjazne dla użytkownika, elastyczne,wygodne i odpowiednio dopasowane.
Czołówka lub lampa przenośna
Na czas pracy w obszarach nieadekwatnie oświetlonych orazpodróży przez takowe pracowników wyposaża się w czołówkilub lampy przenośne, a na czas pracy oraz podróży podziemią – przynajmniej w odpowiednie czołówki. Goście mogąwchodzić do tuneli wyłącznie z lampą przenośną lubczołówką, w towarzystwie odpowiedzialnego kierownika.
Urządzenia ochrony układu oddechowegoUrządzenia ochrony układu oddechowego służą jako barieraprzed wdychaniem cząstek i oparów i muszą być noszone,jeśli powietrze zawiera szkodliwe ilości gazów, pyłów,rozpuszczalników itp.
Urządzenia ochrony układu oddechowego występują w wielu odmianach, ale możemy je zawęzić do trzech głównych typów:
1 Maski pasywne, w których sama maska lub filtr w masce filtrują wdychane powietrze
2 Zasilany aparat oddechowy z nadciśnieniem, w którym powietrze jest filtrowane albo w samej masce, albo wkasecie filtracyjnej na plecach
3 Autonomiczne aparaty oddechowe (SCBA,
nadciśnieniowe), które dostarczają świeże powietrzez innego źródła (zbiornik ciśnieniowy lub kompresor)Istnieją trzy główne typy filtrów:
J Filtr przeciwpyłowy dla pyłu cząsteczkowego(filtruje również parę wodną w postaci kropel)
J Filtr gazu do gazów i oparów
J Filtr uniwersalny do pyłu, gazów i oparów
Filtry przeciwpyłowe nie odfiltrowują gazów ani oparów.
W AF wszystkie filtry przeciwpyłowe muszą być klasy P3.
Więcej informacji na temat pyłu, wyrobów chemicznych, practzw. gorących oraz gazów zawarto w rozdziale „Higiena pracy”.
(11)
2 3 4
bezpieczeństwa)
J Należy zapewnić wolną przestrzeń na upadek, aby uniknąćuderzenia o podłoże lub konstrukcje w razie upadku
J Podczas pracy w linach (technika dostępu) pracownicymuszą posiadać certyfikat zgodności z wymaganiaminormy NS 9600 – Techniki dostępu linowego
J Obszary położone niżej muszą być zabezpieczone iodgrodzone
J Należy nadać priorytet działaniom związanym zograniczaniem upadków, a nie z ich powstrzymywaniem
Kamizelka ratunkowa
Przy wykonywaniu prac nad otwartymi przestrzeniamiwodnymi oraz w ich pobliżu należy zawsze nosić kamizelkiratunkowe. Noszenie nadmuchiwanych kamizelek
ratunkowych jest dozwolone pod warunkiem prawidłowegoutrzymania takowych oraz każdorazowego sprawdzeniastanu kamizelki przed użyciem. O szczególnych wymogachdotyczących typu obowiązkowych kamizelek ratunkowychdecydują wyniki analizy zagrożeń przeprowadzonej wodniesieniu do danego projektu.
Sprzęt chroniący przed upadkiem
Podczas pracy na wysokości powyżej jednego metra oraz wprzypadku ryzyka upadku na niższy poziom należy nosićsprzęt chroniący przed upadkiem z wysokości. Sprzętchroniący przed upadkiem z wysokości musi być
dostosowany do sytuacji roboczej, aby zapewnić najlepsząmożliwą ochronę. Dodatkowo, dla każdej sytuacji musi istniećplan ratunkowy. Sprzęt ratunkowy musi być dostępny wmiejscu pracy.
Sprzęt ten musi być okresowo sprawdzany: co najmniej raz wroku lub częściej, jeśli to konieczne. Kontrola ta powinna byćprzeprowadzana przez wykwalifikowaną osobę. Opróczkontroli okresowych, użytkownik musi zawsze samodzielniesprawdzać sprzęt przed i po użyciu.
Wszyscy pracownicy używający osobistego sprzętuchroniącego przed upadkiem z wysokości muszą przejśćudokumentowane szkolenie w zakresie używania i ratowaniasię z uprzęży.
Poniższe zasady dotyczą pracowników używających sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości:
J Podczas pracy muszą być obecne przynajmniejdwie osoby
J W miejscu pracy musi być dostępny podnośnikratowniczy o odpowiedniej długości roboczej
J Punkty mocowania powinny być w stanie utrzymaćminimalną siłę 15 kN lub więcej, jeśli wymaga tegoproducent sprzętu (np. podczas używania poziomej liny
(12)
12
Bariery i znaki
Poniższe czynności robocze wymagają zazwyczaj odgro-dzenia terenu:
J Praca na wysokościach oraz montaż/demontaż rusztowań
J Wiercenie rdzeniowe (po drugiej stronie ściany lub nasąsiedniej kondygnacji)
J Stosowanie podnośników koszowych (AWP)
J Stosowanie izotopowych źródeł promieniowania(własny sprzęt barierowy opatrzony czarnym symbolempromieniowania)
J Prace rozbiórkowe
J Praca z polichlorowanymi bifenylami (PCB), azbestemi niebezpiecznymi substancjami chemicznymiAnaliza bezpieczeństwa pracy pozwoli określić potrzebęzastosowania innych barier. Nikt nie może usuwać/zmieniaćbarier bez porozumienia z osobą odpowiedzialną za barierę(np. przełożonym). Jako bariery należy stosować łańcuchy ztworzywa sztucznego, oznakowane/podpisane przezodpowiedzialną firmę, osobę kontaktową (właściciela), zdanymi kontaktowymi i datą. Nie dopuszcza się stosowaniataśmy barierowej.
Kody kolorów:
••
Czerwony/biały: Dostęp zabroniony
••
Żółty/czarny: Ostrzeżenie przed niebezpieczny-mi warunkami/obszarem
Porządek i czystość
Staranne utrzymanie porządku i czystości przyczynia się do:
J zapobiegania wypadkom i obrażeniom;
J przeciwdziałania pożarom;
J pilnowania nienagannej higieny;
J stwarzania przyjaznych i bezpiecznych warunków pracysprzyjających wydajności.
Twoim obowiązkiem jest utrzymywanie porządku i czystości we własnym miejscu pracy.
(13)
2 3 4
Oświetlenie
Wszystkie wewnętrzne i zewnętrzne strefy ruchu pieszego,w tym miejsce na urządzenia, muszą być dostatecznieoświetlone. Dotyczy to również schodów. Należy
regularnie sprawdzać, konserwować i czyścić lampy i listwyoświetleniowe. Wszystkie połączenia świateł powinny byćwodoszczelne i zabezpieczone przed zużyciem.
Palenie
W obiektach i pojazdach AF zabrania się palenia tytoniu.
Przez obiekty rozumie się tu biura, sale zebrań, jadalnie,sypialnie, przestrzenie wspólne, pokoje socjalne itp. ; przezpojazdy rozumie się będące własnością AF samochody,autokary, maszyny budowlane itp. Palenie jest dozwolonewyłącznie w wyznaczonych obszarach.
Kary za łamanie przepisów BHPiOŚ
Nagana w miejscu zdarzenia
Każdy świadek złamania przepisów BHPiOŚ ma obowiązekudzielenia nagany osobie, która dopuściła się wykroczenia.
Ostrzeżenia ustne
Ta forma znajduje zastosowanie do wykroczeń pomniejszychoraz występujących po raz pierwszy. Udzielenie ostrzeżeniaustnego potwierdza się na piśmie, listem.
Ostrzeżenia na piśmie
Ta forma znajduje zastosowanie do wykroczeń poważnychoraz występujących po raz drugi, i towarzyszy jej rozmowa zkierownikiem projektu lub obiektu albo kierownikiem ds.
BHPiOŚ.
Zwolnienie
Ma to miejsce w następstwie powtarzających się w dalszymciągu wykroczeń oraz w razie zaistnienia okolicznościobciążających.
(14)
2 3 4
Gotowość i pierwsza pomoc Sygnały i symbole zagrożeń Bezpieczeństwo pracy
Praca na wysokościach
Należy maksymalnie ograniczyć prace ręczne wykonywanena wysokościach. Przy wykonywaniu prac na wysokościwiążących się z niebezpieczeństwem upadku na niższypoziom należy stosować zabezpieczenia przed upadkiem.
Rozróżniamy dwa rodzaje zabezpieczeń przed upadkiem zwysokości: sprzęt do powstrzymywania spadania (poręcze,rusztowania itp. ) oraz osobisty sprzęt do powstrzymywaniaspadania. Tam, gdzie to możliwe, należy zawsze stosowaćzabezpieczenie przed upadkiem z wysokości.
Podczas pracy na wysokościach powyżej jednego metrapracownik musi być zabezpieczony poręczą, uprzężąbezpieczeństwa lub w inny sposób. Należy pamiętać, że pracena wysokościach związane z rozładunkiem i załadunkiem sączęsto wykonywane na wysokości powyżej jednego metra imuszą być zabezpieczone.
W AF zabronione jest korzystanie z niestabilnych „drabinek”.
Zamiast nich należy używać podnośnika lub ruchomegorusztowania, albo dobrze podpartej, zabezpieczonej drabinyz pomostem roboczym. Przewodnik SfS BA „Dobre wyborydotyczące środowiska pracy” zawiera rzetelne zaleceniadotyczące bezpiecznych alternatyw.
Należy przeprowadzić ocenę ryzyka związanego z pracą na wysokościach!
Ocena ryzyka musi również uwzględniać proceduręratunkową oraz ocenę niezbędnego sprzętu ochronnego,rodzaju uprzęży, systemu powstrzymywania spadania ipunktów kotwiczenia.
14
(15)
2 3 4
Zabezpieczenie otworów
Wszystkie otwory muszą być zabezpieczone barieramifizycznymi. Bariery muszą być regularnie sprawdzane iweryfikowane przez odpowiedzialną osobę. Jeżeli do zakryciaotworów używa się sklejki lub innych płyt, muszą onewytrzymać znane skupione obciążenie, któremu płyty mogąbyć poddane. Dodatkowo płyty powinny być zabezpieczonez boku i wyraźnie oznaczone. Należy pamiętać, że płytyużywane do zakrycia otworów często nie wytrzymują ciężarupodnośników lub ruchomego rusztowania. Płyty AF polecanesą do zabezpieczania i zasłaniania otworów. Jeśli otwory sątak duże, że ich zakrycie nie jest realną opcją, otwór musi byćzabezpieczony inną fizyczną barierą, taką jak balustrady.
Płyty AF polecane są do zabezpieczania i zasłaniania otworów.
Drabiny
Drabin można używać do celów dostępu tymczasowego. Jeślidrabiny 2 dni z rzędu używa się w danym miejscu ponad 20razy dziennie, należy zapewnić w nim inne środki dostępu– np. wieżę schodową.
Pod ścisłym nadzorem dozwolone jest korzystanie z drabinprzy pomiarach i planowaniu, a także przy innych zadaniachkrótszych niż pół godziny, o ile dane zadanie wykonuje się zjednego miejsca ustawienia drabiny; zabrania się
prowadzenia prac poprzez przenoszenie drabiny z miejsca namiejsce.
(16)
16
Rusztowania
Przed użyciem wszystkie rusztowania muszą zostać pod-dane kontroli przez wykwalifikowany personel i opatrzonedobrze widocznym oznaczeniem dopuszczenia do użytku nawszystkich punktach dostępu, z informacjami o właścicielu,monterze rusztowania, dopuszczalnych obciążeniach, osobiekontaktowej, dacie ostatniej kontroli oraz inspektorze. Wnastępstwie przebudowy, złych warunków pogodowych lubinnych warunków, które mogły osłabić wytrzymałość i stabil-ność rusztowania, a także gdy rusztowanie nie było używaneprzez tydzień lub dłużej, należy obowiązkowo poddać jeponownej kontroli w celu zapewnienia zgodności (aktualiza-cja oznaczenia dopuszczenia do użytku). Na czas demontażu iprzebudowy należy wieszać stosowne znaki ostrzegawcze.
Pracodawca musi zapewnić spisanie protokołu z kontrolirusztowania zawierającego informacje o inspektorze i jegopracodawcy, właścicielu, usterkach, stwierdzonychnieprawidłowościach (z terminem ich usunięcia), informacjetechniczne oraz podpis inspektora rusztowań.
Pracodawca musi zapewnić, żeby strona korzystająca zrusztowania przeszła niezbędne szkolenie w zakresie jegoużytkowania.
Pracodawca musi zapewnić, żeby personel pracujący przymontażu, demontażu, modyfikacji i kontroli rusztowańprzeszedł niezbędne szkolenie zgodnie z instrukcjamimontażu dostawcy. Istnieją różne wymagania szkoleniowew zależności od wysokości najwyższego piętra rusztowania,odpowiednio 2–5 m, od 2–9 m i od 9 m.
Drabiny muszą być unieruchamiane u szczytu lub u stóp alboprzytrzymywane przez drugą osobę. Maksymalna dozwolonadługość drabiny wynosi 6 m, przy czym drabina wykorzysty-wana do uzyskania dostępu tymczasowego musi wystawaćponad zadaszenie lub występ w ścianie na co najmniej 1 m.
Drabiny skośne należy opierać pod kątem w przedziale od 65do 75°.
Drabiny muszą być unieruchamiane u szczytu lub u stóp albo przytrzymywane przez drugą osobę. Drabiny skośne należy opierać pod kątem w przedziale od 65 do 75°.
(17)
2 3 4
Patrz dokument: Regulations concerning the Performance of Work, chapter 17 — Work at height
Zaleca się wyznaczenie nadzorcy rusztowań,odpowiedzialnego za ich kontrolę.
Rusztowanie z platformami roboczymi powyżej 1 m powinnobyć wyposażone przynajmniej w poręcz zamontowaną nawysokości co najmniej 1 m. Jeżeli odległość między ścianą arusztowaniem jest większa niż 30 cm, poręcze należy równieżzamontować na ścianie. W przypadku odległości ponad 2 mwymagane są ponadto poręcze na wysokości kolan i listwyprzypodłogowe. W razie potrzeby należy stosować siatki,plandeki lub ekrany do ochrony przed spadającymiprzedmiotami.
W przypadku wszelkich prac na platformach powyżej3 m pod spodem musi znajdować się platformabezpieczeństwa.
Koła rusztowania jezdnego muszą pozostawać zablokowaneprzez cały czas prowadzenia prac z jego poziomu. Wejście narusztowanie jezdne musi być dostępne wyłącznie odwewnątrz. Z rusztowania jezdnego można korzystaćwyłącznie na zwartym, równym, poziomym podłożu. Podczasprzenoszenia rusztowania nie może znajdować się na nimżadna osoba. Podczas przemieszczania rusztowania jezdnegoprzedmioty znajdujące się na rusztowaniu należy usunąć lubzabezpieczyć przed upadkiem.
Wejście na rusztowanie musi być bezpieczne, wygodne i odpowiednie, najlepiej w postaci osobnej, zewnętrznej wieży schodowej. Tylko odpowiednio przeszkolony personel może dokonywać montażu, modyfikacji i demontażu rusztowania/
rusztowania jezdnego.
(18)
18
Instrukcje użytkowania rusztowaniaPrzed użytkowaniem rusztowania
Użytkownik musi dopilnować:
J dokonania kontroli rusztowania i dopuszczenia go doużytku (oznaczenie dopuszczenia do użytku);
J odbioru rusztowania oraz podpisania protokołu z kontrolirusztowania przez odpowiedzialnego bezpośredniegoprzełożonego z odpowiednią wiedzą specjalistyczną;
J żeby klasa nośności rusztowania była odpowiednia do pracwykonywanych na nim;
J żeby każde rusztowanie nie zaprojektowane jako wolno-stojące zostało zakotwione poprzez przymocowanie lubzamocowanie go do sztywnej konstrukcji lub do podłoża;
J żeby rusztowanie zostało zabezpieczone przed działaniemsilnego wiatru, który mógłby wpłynąć na jego konstrukcję.
(19)
2 3 4
Podczas korzystania z rusztowania
Obowiązkiem użytkownika jest pilnowanie, żeby:
J poręcze, poręcze na wysokości kolan ani listwy przypodło-gowe nie były zdemontowane;
J klamry do montażu listew, deski podłogowe itp. nie zostałyzdjęte w stopniu, w którym w podłodze rusztowania poja-wiłyby się otwory;
J uchwyty ścienne nie zostały usunięte;
J na rusztowaniu nie gromadzono odpadów, materiałów isprzętu.
Dostosowanie i przebudowa rusztowań:
J modyfikacji, przebudowy i demontażu elementów rusz-towania mogą dokonywać wyłącznie wykwalifikowanimonterzy rusztowań;
J zezwolenia na dostosowanie rusztowania i demontaż jegoczęści muszą być zatwierdzone przez wykwalifikowanegomontera rusztowań, który dokonał oceny ryzyka wprowa-dzanych zmian.
Obowiązkiem użytkownika jest zawiadamianie przełożonegoo wszelkich dostrzeganych wadach oraz brakach w
rusztowaniach. Kierownik robót musi niezwłoczniepowiadomić odpowiedzialnego przełożonego z firmy AF.
Rowy i zbocza
Prowadzenie prac w rowach i na zboczach wiąże się zniebezpieczeństwem obsunięcia się ziemi. Wykop rowu lubzagłębienia o głębokości ponad 1, 2 m wymaga uprzedniegoprzygotowania planu rowu oraz instrukcji roboczych. Ścianykażdego rowu bez podparcia o głębokości ponad 2 m musząbyć nachylone pod odpowiednio dobranym kątem.
Nachylenie brzegów rowu może być niezbędne także przygłębokościach poniżej 2 m: przy niesprzyjających warunkach,takich jak intensywny deszcz bądź wykop pod poziom wódgruntowych. W zamarzniętym gruncie wykopy możnawykonywać ze ścianami pionowymi, o ile zasypanienastępuje przed zaistnieniem prawdopodobieństwa odwilży.
W okresach wahań między temperaturami
dodatnimi a ujemnymi niebezpieczeństwom zawału i osuwiska zbocza lub rowu należy poświęcać wzmożoną uwagę!
Pionowe ściany rowów o głębokości powyżej 2 m trzebazabezpieczać szalowaniem, specjalnymi osłonami
(„skrzyniami”) lub tym podobnymi. W przypadku głębokościrowu powyżej 2 m podparcie musi zostać zaprojektowaneprzez geotechnika.
(20)
20
W luźnym gruncie podparcie może być wymagane także przy głębokościach poniżej 2 m.
Kąt nachylenia ścian rowów przecinających się w gruncie o naruszonej strukturze nie może przekraczać 45° – nawet przy głębokości rowu mniejszej niż 2 m.
Wykopywaną ziemię należy zawsze składować w odległości co najmniej jednego metra od brzegu – dla uniknięcia zwiększonego niebezpieczeństwa osunięcia się ziemi.
Każdy rów o głębokości powyżej 1 m musi miećco najmniej jedną drogę ewakuacji.
(21)
2 3 4
Planuj prace w taki sposób, aby większość czynności zwią-zanych z wykopywaniem, układaniem rurociągów i tym po-dobnych można było wykonywać od strony końca rowu. Gdykonieczne jest użycie ciężkiego sprzętu od boku rowu, sprzętten trzeba ustawić możliwie jak najdalej od brzegu rowu.
Pamiętaj przy tym o pozostawieniu drogi ewakuacji wodpowiednio dużej odległości od maszyny. Od najbliższejdrogi ewakuacji nie mogą dzielić Cię żadne przeszkody.Work, chapter 21 — Excavation work
Żurawie i sprzęt do podnoszenia
Wszystkie żurawie i wszelki sprzęt do podnoszenia musząbyć poddawane inspekcjom – przez kompetentne osoby– nie rzadziej niż raz do roku. Świadectwa kontroli należyprzechowywać w łatwo dostępnym miejscu. Dopuszczonydo użytku sprzęt do podnoszenia musi być opatrzonytabliczką znamionową z numerem świadectwa i wskazaniemdopuszczalnego obciążenia roboczego.
Przykładowe oznaczenia kodów kolorów roku inspekcji sprzętu do podnoszenia:
•
2021: czerwony
•
2022: żółty
•
2023: zielony
•
2024: niebieski
Pod żadnym pozorem nie wchodź pod wiszący ciężar.
Taśmy z oznaczeniami koloru białego są przeznaczone doużytku jednorazowego; po użyciu należy je usuwać.
•
2025: czerwony
•
2026: żółty
•
2027: zielony
•
2028: niebieski
(22)
22
Na potrzeby każdej operacji podnoszenia lub innej związanejz zagrożeniami stwarzanymi przez ewentualnie spadająceprzedmioty należy wyznaczać strefę zagrożenia, gdzieniedozwolony jest jakikolwiek ruch pojazdów i osób. Zasięgstrefy zagrożenia ustala się w drodze analizy bezpieczeństwapracy.
Analiza bezpieczeństwa pracy poprzedza każdą operacjępodnoszenia żurawiem prowadzoną na obszarze z kilkomażurawiami w tej samej przestrzeni powietrznej lub wwarunkach silnego wiatru. Na obszarze, gdzie w tej samejprzestrzeni powietrznej pracuje kilka żurawi, ich operatorzymuszą komunikować się ze sobą drogą radiową. Na czas burzz piorunami operacje żurawi muszą być wstrzymywane.
Wejścia na żurawie wieżowe nie mogą mieć postacipionowych drabin; drabiny muszą przebiegać pod kątem,albo należy używać wind.
Na każdym obszarze, gdzie pokrywać się może zasięg kilkużurawi wieżowych, zainstalowane muszą być systemyantykolizyjne. Dotyczy to również kombinacji żurawiawieżowego i żurawia samojezdnego. Każdy żuraw, w któregozasięgu znajdują się linie elektroenergetyczne wysokiegonapięcia, szczególnego rodzaju strefy ruchu, żłobki i tympodobne obiekty, musi być wyposażony w systemograniczający ruch w określonych sektorach.
W związku ze wznoszeniem żurawia wieżowego montaż ifundament muszą zostać poddane specjalistycznej inspekcjiprzed przystąpieniem do eksploatacji żurawia.
Używanie zawiesi
J Przystąpienie do używania zawiesi musi zostać
poprzedzone odbyciem udokumentowanego szkolenia lubkursu w tym zakresie.
J Poddawaj sprzęt do podnoszenia oględzinom przedkażdym jego użyciem; sprzętu w jakikolwiek sposóbuszkodzonego używać nie wolno.
J Dopilnuj dysponowania stołami podnośnymi odpowiedni-mi dla wykorzystywanego sprzętu do podnoszenia.
J Długie przedmioty należy podnosić przy użyciu 2 zawiesioraz ewentualnie liny prowadzącej.
J Po uniesieniu ciężaru z podłoża w każdym przypadkusprawdź jego wyważenie.
J Podnoszeniem w sytuacjach, gdzie operator żurawia niema stałego kontaktu wzrokowego z ciężarem i obszarempołożonym poniżej, musi od początku do końca kierowaćprzez radio sygnalista (hakowy).
J Łączność radiowa między sygnalistą a operatoremżurawia musi rozpocząć się od podania swej tożsamościoraz potwierdzenia tożsamości rozmówcy. Komunikatyformułuj zwięźle. W razie jakichkolwiek wątpliwości proś opotwierdzenie.
Zob. rozdział 6, „Standardowe sygnały i znaki kierowania ruchem żurawia”.
(23)
2 3 4
Mobilne wysokościowe platformy robocze / podnośniki koszowe (AWP)
Żurawi ani sprzętu do podnoszenia nie wolno używać doprzenoszenia pasażerów. Do tego celu można używaćwyłącznie dopuszczonych koszy na dźwigach / ładowarkachjezdnych.
J Zabrania się wspinania na podnośnik koszowy, jakrównież schodzenia po nim, gdy znajduje się on w pozycjipodniesienia.
J Pracownik przebywający w koszu musi być zabezpieczonyprętem chroniącym przed zmiażdżeniem bądź podobnymśrodkiem ochrony.
J Zalecane jest stosowanie zautomatyzowanego pręta /urządzenia chroniącego przed zmiażdżeniem.
J Podnośników nożycowych nie wolno przemieszczać wpozycji podniesienia.
J Podczas korzystania z podnośnika z wysięgnikiem pra-cownicy znajdujący się w koszu muszą być zabezpieczeniuprzężą bezpieczeństwa.
J Przy przedostawaniu się do przestrzeni ograniczonychbądź stref o niewielkiej wysokości stropu trzeba zawszemieć na uwadze wymiary podnośnika koszowego.
J Pod żadnym pozorem nie przejeżdżać po osłoniętychwnękach / otworach, czy też rampach, posadzkach bądźpomostach lub mostach, które nie byłyby w stanie pomie-ścić wymiarów / utrzymać masy podnośnika koszowego.
J Uważać na martwe punkty.
Każdy operator podnośnika koszowego musi odbyćudokumentowane szkolenie w zakresie bezpieczeństwaobsługi tego typu urządzeń. Konieczne jest równieżukończenie i udokumentowanie specjalistycznego szkoleniadla danego AWP. Szkolenie dotyczące konkretnego sprzętumusi obejmować przynajmniej skrupulatny przeglądograniczeń i urządzeń zabezpieczających AWP wskazanychw powiązanej instrukcji użytkowania. Dostępny musi byćegzemplarz instrukcji użytkowania sporządzony w językuznanym operatorowi AWP.
Przed skorzystaniem z podnośnika sprawdź, czy stoi on – jak i jego nogi podporowe, o ile dotyczy – na równym, poziomym podłożu.
13
(24)
24
Szkolenie z bezpiecznego korzystania ze sprzętu roboczego
Maszyny, narzędzia i inny sprzęt mogą być używanewyłącznie przez osoby, które przeszły niezbędne szkolenie wzakresie obsługi sprzętu roboczego. Używanie niektórychurządzeń roboczych wymaga, aby użytkownik odbyłpotwierdzone certyfikatem szkolenie z zakresu bezpieczeń-stwa. Udokumentowane szkolenie BHP jest wymagane wprzypadku obsługi innego sprzętu roboczego, który wymagaszczególnej ostrożności podczas użytkowania, ale który niewymaga potwierdzonego certyfikatem szkolenia BHP. Opróczpotwierdzonego certyfikatem lub udokumentowanegoszkolenia BHP, pracodawca musi zapewnić, że pracownicyotrzymają niezbędne szkolenie w zakresie bezpiecznejobsługi konkretnego sprzętu.
Patrz dokument: Regulations concerning the Performance of Work, chapter 10 — Requirements for the use of work equipment
J Szkolenie musi koncentrować się na różnicach między po-szczególnymi urządzeniami roboczymi i/lub narzędziami,którymi ma się posługiwać pracownik
J Obejmuje to różnice w zakresie obsługi, stabilności, obsza-ru użytkowania, procedur konserwacji itp.
J Szkolenie musi opierać się na instrukcji obsługi i byćdostosowane do rodzaju sprzętu roboczego, umiejętnościużytkownika i jego języka
J Szkolenie musi być udokumentowane
Przy odłączaniu urządzeń od maszyn (kosze, chwytaki, nożedo cięcia stali, ramiona, wysięgniki itp. ) urządzenia muszą byćzawsze ułożone na ziemi lub zabezpieczone przed
przewróceniem. W celu wymiany takiego wyposażeniaoperator musi upewnić się, że mechanizm blokujący jestwłączony i sprawdzić, czy przewody hydrauliczne są
nieuszkodzone. Każde narzędzie ręczne trzeba przed użyciemskontrolować. Uszkodzone narzędzia należy oznaczyć jakouszkodzone i oddać do naprawy lub utylizacji. Zabrania sięmodyfikowania narzędzi oraz wykorzystywania ich do innychcelów niż określone w instrukcji obsługi.
(25)
2 3 4
Zagrożenia natury elektrycznej
Urządzenia wykorzystujące wysokie napięciePrzeskoki niebezpiecznego napięcia z linii wysokiegonapięcia na, przykładowo, żurawie lub liny następowaćmogą nawet pomimo braku bezpośredniego styku zliniami. Z tego względu konieczne jest zawiadamianiewłaścicieli instalacji wysokiego napięcia – np. właściciela siecielektroenergetycznej czy norweskich kolei państwowych(właściciel sieci, Bane NOR, lub podobny) – o wszelkichzamiarach prowadzenia prac w odległości od instalacjimniejszej niż 30 m. Właściciel decyduje wówczas o tym,jakie środki są wymagane do otrzymania zezwolenia naprowadzenie takich prac. Do wykonywania jakichkolwiekczynności przy liniach wysokiego napięcia upoważnieni sąwyłącznie wykwalifikowani technicy elektrycy!
Lokalizowanie przewodów
Przystąpienie do wykopu na obszarze, gdzie podejrzewasię przebieg kabli podziemnych, poprzedza kontaktz właścicielem sieci mający na celu wskazanie drógprzewodów – dotyczy to kabli wszelkiego rodzaju, w tymniskoprądowych, sygnałowych i światłowodów. Kableniskoprądowe odsłania się i podkopuje ręcznie. Przystąpieniedo wykopu w pobliżu kabli wysokonapięciowych, wodległości mniejszej niż odległość bezpieczeństwa,poprzedzone musi zostać kontaktem z właścicielemsieci. Do zmiany przebiegu oraz przecinania istniejącychkabli elektroenergetycznych upoważnieni są wyłączniewykwalifikowani technicy elektrycy!
W razie wystąpienia przeskoku nikomu nie wolno dotykać ma-szyny, której sytuacja dotyczy. Operator musi pozostać w swoim fotelu do czasu odłączenia linii oraz potwierdzenia bezpieczeń-stwa ewakuacji przez właściciela instalacji wysokiego napięcia.
Większość instalacji wysokiego napięcia załącza się z powrotem automatycznie, tzn. w następstwie zwarcia samoczynnie podej-muje próby przywrócenia napięcia. Maszyn nie wolno dotykać ani przemieszczać, dopóki w miejscu zdarzenia nie stawi się wykwali-fikowany personel o specjalizacji wysokonapięciowej.
(26)
26
Urządzenia elektryczne
J Wszystkie podzespoły elektryczne i nieizolowane przewodytraktuje się jako znajdujące się pod napięciem, dopókinie nastąpi ich odłączenie i nie zostanie przeprowadzonypomiar.
J Zabrania się modyfikowania urządzeń elektrycznych– w tym wszelkich ich zabezpieczeń.
J Kable i przewody należy prowadzić lub zabezpieczać tak,aby nie groziło im uszkodzenie.
J Urządzenia elektryczne, w których stwierdza się usterki lubwady, trzeba niezwłocznie wyłączać spod napięcia; usterkęnależy zgłosić bezpośredniemu przełożonemu – tendopilnuje jej wyeliminowania.
J Pot i wilgoć mogą przewodzić prąd elektryczny, dlategoprace przy urządzeniach elektrycznych wykonuj zawsze wsuchych rękawicach.
J Na czas wykonywania przy urządzeniach elektrycznychprac w pozycji leżącej układaj się na warstwie izolacyjnej– drewnianej lub tkaninowej, która jest sucha.
J Należy upewnić się, że produkt posiada znak CE.
J Zawsze należy zapoznać się z instrukcją obsługi dotyczącąbezpiecznej obsługi urządzenia
W razie kontaktu pracownika z elementem wyposażenia będącym pod napięciem należy wyłączyć napięcie na danym odcinku instalacji. Jeżeli wyłącznik główny jest łatwo dostępny, wyłącz go bądź przesuń element wyposażenia będący pod napięciem korzystając z drewnianego drążka lub innego przedmiotu nieprzewodzącego prądu (NIE obowiązuje w przypadku wysokiego napięcia). Upewnij się, że masz suche ręce i że nie stoisz na mokrej powierzchni.
Jeśli nie możesz znaleźć niczego, czym można usunąć przedmiot pod napięciem, spróbuj usunąć osobę (NIE obowiązuje w przypadku wysokiego napięcia). Nie próbuj dotykać skóry osoby, natomiast zaizoluj dłonie suchymi rękawicami roboczymi lub suchym materiałem, by odciągnąć poszkodowanego.
Upewnij się, że ani ty, ani poszkodowany nie jesteście narażeni na niebezpieczny upadek, ponieważ uwolnienie kogoś często wymaga użycia znacznej siły.
(27)
2 3 4
J bezwzględne stosowanie aparatu oddechowego, najlepiejmaski zasilanej powietrzem, przy wykonywaniu czynnościstwarzających zagrożenie pożarowe na powierzchniachz powłoką malarską – ze względu na uwalnianie przy tymszkodliwych gazów i cząstek;
J bezwzględne przeprowadzenie analizy bezpieczeństwapracy przed przystąpieniem do wykonywania prac stwa-rzających zagrożenie pożarowe wewnątrz budynku lub wzbiorniku albo innej ograniczonej przestrzeni, gdzie istniejeniebezpieczeństwo pożaru lub wybuchu;
J w przypadku zbiorników i innych ograniczonychprzestrzeni dopilnowanie, żeby dostępna była
wystarczająca ilość tlenu oraz aby atmosfera otoczenia niebyła wybuchowa, czego można dokonać niezawodnie przypomocy gazomierza;
J podczas wykonywania prac gorących, w pobliżu musiznajdować się pracownik odpowiedzialny za ochronęprzeciwpożarową. Taki pracownik musi pozostaćna miejscu przez co najmniej jedną godzinę po
zakończeniu prac. Pracownik odpowiedzialny za ochronęprzeciwpożarową musi posiadać takie same umiejętnościjak pracownik wykonujący prace gorące;
J należy stosować listy kontrolne (instrukcje pracy) w celuzabezpieczenia i udokumentowania wszystkich kwestiizwiązanych z bezpieczeństwem. Muszą one co najmniejspełniać wymogi listy kontrolnej opublikowanej przezorganizację Finance Norway.
Prace stwarzające zagrożenie pożarowe (prace gorące)
Przez gorące rozumie się takie, do których wykonywaniawykorzystuje się maszyny i urządzenia generujące iskry iciepło, mogące tym samym spowodować pożar. Do pracstwarzających zagrożenie pożarowe zalicza się posługiwaniesię nieosłoniętym płomieniem i gorącym powietrzem orazspawanie, cięcie, skrawanie, szlifowanie i ścieranie.
Prowadzenie prac stwarzających zagrożenie pożarowe podlega następującym warunkom:
J posiadanie świadectwa poświadczającego kompetencje wzakresie prac stwarzających zagrożenie pożarowe;
J bezpośrednie dysponowanie niezbędnym sprzętemgaśniczym – co najmniej dwiema sześciokilogramowymigaśnicami typu ABC, przy czym jedną z gaśnic zastąpićmoże wąż pożarniczy o średnicy minimum
19 mm, stale napełniony wodą aż po dyszę;
J noszenie ciasno dopasowanych okularów i rękawicochronnych oraz pełnej (z długimi rękawami) odzieżyognioodpornej przy szlifowaniu, ścieraniu, spawaniu, cięciui skrawaniu;
J oddalenie albo przykrycie wszelkich pobliskich materiałówpalnych;
J szczelne zamknięcie wszelkich otworów w posadzkach,ścianach i stropach;
Reading Time: 4 minutes
Wielu z Was z pewnością ma świetnie przygotowany proces onboardingu. Od progu wejścia do firmy, pracownik jest zaopiekowany, czeka na niego seria spotkań przedstawiających firmę, jej kulturę i zwyczaje, benefity, nowych ludzi… Nawet jeśli tak to nie wygląda, z pewnością ktoś w inny sposób przekazuje pracownikowi wskazówki, jak odnaleźć się w nowym miejscu pracy. Masz wrażenie, że wszystko zostało powiedziane i od teraz nowa osoba wie jak poruszać się po firmie. Często jednak w natłoku informacji pracownik później zapomina dokąd ma się zgłosić po kartę Multisport lub w jaki sposób zgłosić home office. Tu z pomocą przychodzi podręcznik onboardingowy.
Czym jest podręcznik onboardingowy?
Podręcznik onboardingowy jest zbiorem informacji na temat firmy takich jak jej historia, kultura, przyjęte wartości, zwyczaje panujące na co dzień oraz inne wskazówki pomocne we wdrożeniu się w nowe miejsce pracy. Jednym słowem, zawiera wszystko, co ważne i z czym trzeba się zapoznać w pierwszych dniach pracy.
Dlaczego warto przygotować podręcznik onboardingowy?
Podręcznik onboardingowy nie jest wyłącznie miłym dodatkiem na start. Taki dokument zbiera i porządkuje wszystkie informacje w jednym miejscu, co jest genialnym ułatwieniem komunikacyjnym na początek pracy. Każda nowa osoba wie gdzie, w razie potrzeby, szukać informacji.
Dodatkowo, stanowi swego rodzaju manifest promujący kulturę firmową, którym można się dzielić z nowo zatrudnionymi pracownikami jeszcze przed pierwszym dniem pracy. Będzie również pomocny np. w sytuacji, gdy nowy pracownik zaczyna pracę w innej lokalizacji lub gdy nie może uczestniczyć we wszystkich spotkaniach onboardingowych.
Co powinien zawierać?
Przyjmijmy ogólną zasadę, że podręcznik onboardingowy powinien zawierać wszystkie informacje, których potrzebują Twoi nowi pracownicy, aby odnieść sukces w pracy. Są jednak pewne podstawy, które, moim zdaniem, powinny się znaleźć w każdym podręczniku.
Dla mnie najważniejsze są:
- Wiedza o firmie: jej historia, misja i wizja, wartości, które panują w organizacji, biura, ważne fakty, social media, przydatne linki
- Ludzie: struktura firmy, informacje o założycielach
- Zasady pracy: godziny pracy, przerwy, polityka pracy zdalnej, logowanie godzin, zgłaszanie nieobecności, dress code
- Sposób pracy: projekty, metodologia, wyznaczanie celów, sposób rozliczenia pracy, cykliczne spotkania
- Komunikacja: narzędzia do komunikacji, dobre praktyki
- Sprzęt: zasady korzystania ze sprzętu, zgłaszanie potrzeb, zgłaszanie problemów
- Biuro: plan biura, zgłaszanie potrzeb biurowych, polityka zgubionej karty 🙂
- Benefity: wszystko o zasadach korzystania z benefitów
- Rozwój: ścieżki kariery, szkolenia, awanse, rozmowy rozwojowe
- Polityki i procesy obowiązujące w firmie
Wskazówka: Podręcznik ma służyć pomocą, więc nie ma sensu pisać ogólników w postaci “jeśli zgubisz kartę, nie przejmuj się, damy Ci nową”. Dodaj osobę kontaktową do każdego procesu np. jeśli zgubienie karty należy zgłosić do administracji, napisz to. Polecam używanie samej nazwy stanowiska zamiast podawania konkretnej osoby, aby uniknąć niepotrzebnych aktualizacji w razie jej odejścia lub zmiany roli.
Jak przygotować podręcznik onboardingowy?
Wiesz już, co powinien zawierać Twój podręcznik, więc skupmy się na tym jak go przygotować. Kilka moich wskazówek:
1. Zbierz wszystkie informacje
Przede wszystkim zastanów się, które informacje chcesz przekazać nowym pracownikom. Powyżej spisałam propozycje tego, co warto w takim podręczniku zawrzeć, ale to są moje must-have. Sam powinieneś zadecydować o tym, co się w nim znajdzie. Po drugie, zapytaj swoich współpracowników, jakich informacji szukaliby w takim dokumencie oraz czego im brakowało, kiedy to oni zaczynali pracę. Dopytaj również o różne tradycje, które istnieją w zespołach. Może o niektórych nie wiesz, a warto o nich wspomnieć!
2. Napisz podręcznik w języku Twojej firmy
Wyobraź sobie, że Twoja firma to osoba, która ma pewne cechy. Są firmy poważne, wyluzowane, prostolinijne i szczere w komunikacji – sam na pewno wiesz, jak najlepiej opisać swoją 🙂 Zachowaj ten ton komunikacji i napisz podręcznik tak, jakby pisała go taka osoba. Jeśli używacie w swojej firmie specyficznego slangu, możesz przygotować Wasz własny słowniczek i przy okazji dołączyć go do podręcznika.
3. Bądź kreatywny
Nie każdy podręcznik musi być taki sam. Spróbuj opowiedzieć w nim historię lub dodać inny element, który sprawi, że będzie wyjątkowy. Potrzebujesz inspiracji? Zobacz co przygotowali w Memoria Visual lub Valve.
4. Oddaj go do recenzji
Kolejny raz zaangażuj kilku współpracowników w swój projekt i poproś o ich szczerą opinię odnośnie tego, co przygotowałeś. Może okazać się, że coś jest niezrozumiale napisane, coś jednak funkcjonuje inaczej, coś się w międzyczasie zmieniło… Dobrze dostać taki feedback jeszcze przed zaangażowaniem grafików 🙂
5. Zadbaj o stronę wizualną
Po przygotowaniu tekstu, zaangażuj grafików w design podręcznika. Atrakcyjny wizualnie dokument z pewnością będzie chętniej czytany niż suchy tekst spisany w Wordzie.
6. Nie drukuj podręcznika
Polecam zostać przy wersji online i nie oddawać podręcznika do druku. Poza oczywistą ekologią, w ten sposób będzie Ci łatwiej go aktualizować.
7. Wyślij każdemu kopię
Może Cię to zdziwić, ale z doświadczenia wiem, że każdemu pracownikowi się taki podręcznik przyda, nawet jeśli pracuje w firmie kilka lat. Zaufaj mi. Dodatkowo, w ten sposób możesz zdobyć cenne informacje o tym, jak jeszcze można go ulepszyć oraz pokażesz, że feedback z pierwszego punktu się na coś przydał 🙂
Dwie dobre praktyki na później
Na koniec chciałabym wspomnieć o dwóch rzeczach, o których często się zapomina już po przygotowaniu podręcznika. Po pierwsze – nie traktuj podręcznika jako zamiennika dla całego onboardingu. Onboarding to proces, a przekazanie podręcznika powinno być jedynie jego częścią.
Po drugie – nie osiadaj na laurach i rób aktualizacje. Raz na kwartał przejrzyj treść podręcznika i upewnij się, że informacje są aktualne. Dodatkowo zbieraj feedback od nowych pracowników i uzupełniaj go na bieżąco o istotne kwestie. W końcu ma on pomagać, a nie wprawiać w większe zakłopotanie.
Pamiętaj, podręcznik onboardingowy to najbardziej wszechstronny przewodnik opisujący Twoją firmę, jaki do tej pory powstał i jaki Twój zespół przeczyta. Włóż w niego dużo serca i przekaż w nim ducha organizacji 🙂
Sprawdź najnowsze oferty pracy w IT na No Fluff Jobs:
